De Amerikaanse jazzgitarist George Benson speelt gitaar. Op 21-jarige leeftijd begon hij zijn professionele carrière. Hij bracht in de jaren zeventig verschillende crossover-jazzalbums uit en genoot veel succes. Benson trad ook op als sessiemuzikant, met name in The Who by Numbers uit 1975.
Voor zijn album Give Me the Night ontving hij in 1987 een Grammy Award voor Beste R&B Solo Vocal Performance. Benson ging naar de Connelly High School, maar stopte voordat hij zijn diploma behaalde. In plaats daarvan studeerde hij in zijn jeugd instrumentale jazz terwijl hij jarenlang optrad met organist Jack McDuff.
Halverwege de jaren zestig huurde Miles Davis Benson in en gebruikte zijn gitaar op “Paraphernalia” van zijn Columbia-album uit 1968, Miles in the Sky. Benson ging vervolgens naar Verve Records. Vervolgens kreeg hij een contract bij CTI Records, waar hij een aantal albums produceerde met opmerkelijke jazzmuzikanten met bescheiden commercieel succes.
Hoe oud is George Benson?
George Benson is een gitarist geboren in de Verenigde Staten op 22 maart 1943. Hij is momenteel 80 jaar oud. In Pittsburgh, in het Hill District van Pennsylvania, werd Benson geboren en getogen. Benson begon op zevenjarige leeftijd met ukelele spelen en kreeg daarvoor een paar dollar betaald bij een plaatselijke drogisterij.
Op 8-jarige leeftijd begon hij op vrijdag- en zaterdagavond gitaar te spelen in een illegale nachtclub die de autoriteiten snel sloten. George nam zijn eerste nummer op, “She Makes Me Mad”, met RCA-Victor in New York toen hij 10 jaar oud was.
George Benson-carrière
De zangcarrière van Benson zou zijn begonnen zodra hij in 1947 leerde spreken. Op slechts vierjarige leeftijd won hij een zangwedstrijd en maakte hij een radiooptreden als “Little Georgie Benson”. Toen hij tien jaar oud was, hoorde een talentscout Benson zingen in bars en op straat.
Zijn eerste album op het RCA-label, het R&B-nummer ‘She Makes Me Mad’, was het resultaat van deze ontdekking. Jazzgrootheid Eddie Jefferson had volgens Benson al vroeg invloed op zijn zang. “Ik dacht dat hij een van de grootste jazzzangers was die de wereld heeft gekend – voor mij de koning van de Bebop”, vertelde hij aan Down Beat-journalist Lois Gilbert.
Op zijn zeventiende leidde hij een vijfkoppig R&B-combo waarin hij slaggitaar speelde, zong en luisterde naar platen van de baanbrekende saxofonist Charlie Parker en gitarist Grant Green. Toen Benson zich in 1961 als elektrisch gitarist bij het orgeltrio van Jack McDuff voegde, was dat zijn grote doorbraak.
Voordat hij in 1965 vertrok om zijn eigen kwartetten op te richten, toerde hij en maakte hij opnames met McDuff. Hij trad op als sideman voor jazzgrootheden als Ron Carter, Billy Cobham, Miles Davis, Herbie Hancock, Freddie Hubbard en Lee Morgan, naast het zingen en spelen van elektrische gitaar met zijn eigen ensemble.